استفاده از واقعیت مجازی برای تشخیص اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی در کودکان+فیلم
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۴۴۳۱۹
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری «یونایت»، این رویکرد جدید می‌تواند برای درمان اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی و همچنین ارزیابی سایر مشکلات (بیماری‌ها) مانند «اوتیسم» هم مورد استفاده قرار گیرد. این رویکرد جدید حرکت چشم‌های کودکان را در یک بازی واقعیت مجازی دنبال می‌کند و یادگیری ماشینی به تشخیص تفاوت‌ها در کودکان مبتلا به ADHD کمک کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مطالعه روی ۳۷ کودک که اختلال ADHD در آنها تشخیص داده شده بود و ۳۶ کودک دیگر در گروه کنترل انجام شد. این افراد در بازی‌های واقعیت مجازی EPELI و «شلیک به هدف» شرکت کردند که مستلزم تعیین مکان اشیاء پیش از شلیک به آنها از طریق نگاه کردن به آنها است.
«لیزا مرزون» از محققان این مطالعه می‌گوید: «ما حرکات طبیعی چشمان کودکان را هنگام انجام کارهای مختلف در بازی واقعیت مجازی دنبال کردیم که نشان داد یک راه موثر برای تشخیص نشانه‌های ADHD است. نگاه کودکان مبتلا به این اختلال مدت بیشتری روی اشیای مختلف خیره ماند که ممکن است نشانه‌ای از تاخیر در سیستم بینایی و پردازش ضعیف‌تر اطلاعات نسبت به کودکان دیگر باشد.
«جوها سالمیتاوال» از محققان این پروژه گفت:«این صرفا یک فناوری جدید برای ارزیابی عینی نشانه‌های ADHD نیست. این بازی همچنین نسبت به آزمایش استاندارد عصبی-روانی (neuropsychological) برای کودکان جالب‌تر است. بازی EPELI فهرستی از وظایفی را ارائه می‌دهد که زندگی روزمره را شبیه‌سازی می‌کنند. کاربر باید با وجود عوامل مزاحم و پرت کننده حواس در محیط، وظایف خود را به یاد داشته باشد.
این تیم تحقیقاتی بر این باور است که بازی‌های واقعیت مجازی کاربردهای درمانی زیادی دارند. این محققان قصد دارند یک درمان دیجیتال مبتنی بر بازی سازی (gamification-based digital therapy) ابداع کنند که به کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی کمک کند.
این بازی واقعیت مجازی همچنین می‌تواند برای ارزیابی مشکلات مربوط به برنامه‌ریزی و انعطاف‌پذیری در افراد مبتلا به اوتیسم به کار رود. این بازی با اصلاح و تغییراتی همچنین برای ارزیابی مشکلات زبانی، ترومای مغزی و اختلال ADHD بزرگسالان قابل استفاده خواهد بود.
برچسب‌ها اوتيسم علمی بیش فعالیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: اوتيسم علمی بیش فعالی اوتيسم علمی بیش فعالی واقعیت مجازی بیش فعالی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۴۴۳۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ نکته مهم برای آرام کردن کودکی که عصبانی و پرخاشگر است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از bright side، که کودکان در این سن توانایی ابراز ناراحتی خود را با کلمات ندارند و این به عهده والدین آنها است که به این موضوع رسیدگی کنند تا کودک احساس امنیت و آرامش کند.
در این مطلب چند نکته پیشنهاد می‌دهیم که ممکن است برای مواقعی که کودکتان عصبانی می‌شود، به کارتان بیاید.
۱. اجازه دهید احساسات خود را ابراز کنند.
تلاش برای پایان دادن به عصبانیت سریعتر با روش های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند و اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را ابراز کرد، احساس بسیار بهتری خواهد داشت و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما همچنین می توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات او و چیزهایی که او را آزار می دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.
۲. اگر پرخاشگری کردند آنها را از موقعیت دور کنید.
فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پاهایشان به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است، آنها ممکن است شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کنند. برای این نوع رفتار، می توانید فوراً کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم اما نه عصبانی به او توضیح دهید که پرخاشگری بد نیست. آنها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند از شما عصبانی باشند، اما رفتار فیزیکی کاملا غیرقابل قبول است.
۳. توجه آنها را به چیز دیگری جلب کنید.
کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آنها را آزار می دهد می تواند در چند ثانیه فراموش شود. بنابراین، اگر آنها صحنه ای را در یک فروشگاه ایجاد می کنند زیرا می خواهند شما چیزی برای آنها بخرید، می توانید با چیز دیگری حواس آنها را پرت کنید. می‌توانید یک شی یا اسباب‌بازی را به آنها بدهید که می‌دانید دوست دارند، یا می‌توانید چیزی را در مغازه به آنها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.
۴. از آنها بخواهید در فضایی آرام بنشینند.
این روشی است که بسیاری از معلمان پیش دبستانی از آن پیروی می کنند، جایی که آنها یک نقطه "آرامش" دارند. این می تواند یک گوشه گرم و زیبا از خانه شما با کوسن های نرم روی زمین، کتاب ها، اسباب بازی ها و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. وقتی کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا نگه دارید تا سریعتر آرام شوند.
۵. جایگزینی برای آرام کردن آنها پیشنهاد دهید.
کودکان اغلب می خواهند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان می دانند خطرناک است، اما بچه ها آن را درک نمی کنند. آنها احساس می کنند که شما آنها را از دستیابی به چیزی که واقعا می خواهند منع می کنید. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها که کاری انجام ندهند، می‌توانید جایگزین مشابهی را به آنها پیشنهاد دهید که هدف جدیدی برای آنها خواهد بود. این می تواند نسخه ایمن تر از کاری باشد که آنها می خواهند انجام دهند و شما می توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید.
۶. از قبل به آنها هشدار دهید.
یکی از چیزهایی که بچه‌ها از آن لذت نمی‌برند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی آنها پایان می‌دهید، در حالی که آنها نمی‌دانستند زمان رفتن فرا رسیده است. شما نمی توانید به آنها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر بازی تمام است، زیرا آنها در این سن درکی از زمان ندارند. کاری که می توانید در عوض انجام دهید این است که به آنها بگویید که می توانند ۲ راند دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس آنجا را ترک خواهید کرد. این چیزی است که آنها می توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.
۷. حرف‌های آنها را به خودتان نگیرید.
یکی از رایج ترین جملاتی که بچه ها هنگام ناراحتی از بزرگترها می گویند این است: «از تو متنفرم!» و در حالی که توهین و سرزنش کردن آنها بسیار آسان است، این راه به وضوح اشتباه است. آنها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می گویند، اما این فقط راه آنها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید، بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آنها شما را ناراحت کند.
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲